27-03/02-04 hondenharen, vlieg, leren, en visite

Zondag gingen we naar de kerk. We hadden een dominee die we nog niet kenden. Ds. M. Hyde. We vonden allebei de preek moeilijk te volgen, omdat deze dominee snel praatte.
Maandag, Tweede Paasdag. David had gezegd dat er misschien nog een kerkdienst in de buurt was, maar dat bleek niet waar te zijn. In plaats daarvan hebben we hard geleerd voor de pabotoetsen. Bijvoorbeeld Aardrijkskunde, over vulkanen, aardbevingen, natuurrampen en andere onderwerpen. We stopten ons hoofd vol met pabo-wijsheden. ’s Middags waren we er zo zat van, dat we vrolijk een eindje gelopen hebben door Trowbridge. Ineens kwamen we op een geweldig idee.. Aan het einde van onzer wandeling gingen we even langs de Tesco. Daar haalden we een pak melk, en thuisgekomen maakten we heerlijke chocolademelk. Oh, ja met marshmallow pasta die we vonden in de winkel. Delicious! ’s Avonds hebben we een preek geluisterd.

Dinsdag. Wat verassend, weer een leerdag. Leren, leren, leren. Dit keer kwamen we op het geweldige idee om de geschiedenistijdlijn op papier te zetten. We moeten alles weten van de geschiedenis. Van het begin van de wereld tot aan het heden. Samen begonnen we aan een oneindige klus om alle jaartallen in een lange lijn op papier te schrijven en op de muur te plakken. Maar, het resultaat mocht er zijn. We waren er zó enthousiast over dat we onder de afwas maar gelijk begonnen met overhoren. ‘Wat gebeurde er in 789?’ ‘Toen kwamen de Noormannen.’ ‘Goedzo, wat gebeurde er in 1095?’ Uhm.. Zo even een hersentraining. Maar het werkte. Nu overhoren we elkaar nog bijna elke dag.
Donderdag was het heerlijk weer. Zo lekker dat we onze kamerstoelen naar buiten hadden gesleept. We hadden net een mooi plekje in onze achtertuin waar we beschut van de wind, in het zonnetje konden genieten. Heerlijk! Zo zaten we met onze geroosterde boterhammetjes, en echte Hollandse thee te ontbijten.. Daarna was de pret voorbij, want het leerwerk wachtte. ’s Middags gingen we er nog even op uit om een fris luchtje te scheppen. We liepen in de richting van de bieb van Trowbridge. We ontdekten dat het een stadhuis en bibliotheek naast elkaar lag. Even binnen kijken in de bibliotheek. Bekende boeken? Nee, helaas. We gingen weer naar buiten. We hebben toch geen biebpasje en lezen nu boeken via de e-reader. Dat gaat ook prima. Met een andere route gingen we weer terug naar ons huis. Even wat winkels verkennen. Terwijl we onderweg waren naar de Tesco om alwéér geld te pinnen voor de huur, kwamen we langs een nogal opvallend winkeltje. Het verzakte gebouwtje had blauwgeverfde kozijnen, maar dat was niet zo bijzonder. Nee, in de winkel stond een stoel. Daar omheen op de grond lagen bossen, en bossen haren. Op een andere stoel zat een man, met zijn dikke buik tot op zijn knieën. Hij was aan het uitrusten van iets. Wat was hier aan de hand? Iets van een kapper? Maar zóveel haren, dat leek meer iets van een hond. Zou het misschien een honden-haar-kapper zijn? Al lopend fantaseren we over het beest wat daar in die stoel moet hebben gezeten. Het moet een groot beest geweest zijn met veel, heel veel zwarte haren. Stiekem vanuit onze ooghoeken keken we uit naar een kale, roze hond, met zijn staart tussen de poten. Nee, die kwamen we niet tegen, maar al fantaserend en slap van de lach kwamen we thuis.
’s Avonds was de pret nog niet over. We hadden prayermeeting. Een dominee ging voor. Zoals altijd was het doodstil in de kerk. Iedereen beweegt zo min mogelijk, en maakt zo min mogelijk lawaai. Zo stil dat je het gerommel van de buik van je achterbuurman kan horen. Inmiddels zijn we dat wel aardig gewend. Maar nu werd die stilte ruw verstoord door een dikke, zwarte, slome bromvlieg. Zzzzz.. ‘Hé wat een vervelend geluid’ was onze eerste gedachte. Toen hij dichterbij kwam dachten we: ‘Hou nu toch eens op vlieg!’ Maar het werd erger. Toen de dominee begon met Bijbellezen hield het geluid van de vlieg aan. Sterker nog, het kwam steeds dichterbij. Terwijl we alle mogelijke moeite deden om te luisteren naar het de dominee kreeg Laura ineens ongewenst bezoek in haar oor. Zonder het ook maar te vragen, kwam het dikke zwarte geval even lekker in haar oor zitten. ‘Bah!’ Al wuivend en rondzwaaiend met haar armen, kwam dat beest met een slome beweging van zijn plaats. We probeerden heel hard weer mee te lezen in onze Bijbel. ‘Nee, niet lachen! Nee, echt niet doen! Iedereen kan dat horen!’ dachten we allebei. Toch gebeurde het. Zachtjes schudde de bank heen en weer toen Jeannette een lachaanval kreeg in de kerk. Ook Laura kon zich niet meer inhouden. ‘Nee, NIET lachen, dat kan nu echt NIET!’ Hoewel de bank eerst zachtjes bewoog, ging het steeds harder heen en weer. ‘NEE!’ We konden gewoon ons gniffelen niet meer inhouden. Op dat moment wilde de dominee nét beginnen met het gebed, zodat we even diep konden ademhalen. Na het bidden was de pret voorbij. We luisterden naar de dominee die we niet eerder hadden gehoord. Hij was goed te volgen in het Engels. Toch moesten we af en toe nog wel grinniken. Zeker toen de bewuste vlieg door de bril van de dominee vloog en de dominee even moest stoppen met zijn preek. Alsof het beest geen idee had van hoe vervelend hij was, ging hij daarna op de rug van de dominee zitten en kroop hij steeds een stukje omhoog over zijn schouder.
Toen de preek voorbij was, durfden we David niet meer aan te kijken. Oh, wat hebben we ons slecht gedragen, én wat kan je last hebben van alleen maar een vlieg…

Zaterdag ging Jeannette haar moeder ophalen van het vliegveld. Ze was de hele ochtend weg want er was een omleiding met de trein. Wat een gedoe. Ondertussen bleef Laura thuis, de wacht houdend voor David, de huisbaas. Hij zou ons doucheputje-probleem even verhelpen. Het zat namelijk helemaal verstopt. Om de twee minuten moesten we echt even stoppen met douchen, anders hadden we vette kans op lekkage.. David verhielp het probleem gelukkig al snel. ’S Middags kwamen Jeannette en haar moeder. Ook Wouter, Laura’s broer kwam die middag. Jeannette’s moeder zou voor 10 dagen blijven, en Wouter voor vier dagen. Wat een gezelligheid. In onze volgende blog meer over onze vakantie..